Het hotel waar we verblijven is zo'n typisch stadshotel. Een beetje gedateerd, maar onze kamer is netjes gerenoveerd. De douche is echter kleiner dan klein. Je kunt er net in staan en als je wat laat vallen, dan moet je eerst uit de douche stappen, want anders kun je niets van de grond pakken.

Vandaag hebben we besteed aan een rondrit in de omgeving. Toen we op weg naar de parkeergarage waren zagen we dat er een antiekmarkt in Spoleto was. Uit nieuwsgierigheid hebben we toch nog maar even rondgekeken.

Ons doel vandaag was het Nationaal Park Monte Sibillini te bezoeken. Het was een prachtige route. Dit was ook te merken aan het grote aantal motoren en wielrenners. Het is hier in de omgeving een waar paradijs voor deze tweewielberijders. De ene heeft nog een mooiere motor dan de ander en voor zover ik dat kan bepalen geldt dat ook voor de fietsen.

In Norcia een stadje aan de voet van de hoge Monte Sibillini hebben we een tussenstop gemaakt. We hebben een wandeling door de straatjes gemaakt, waar opvallend veel worstenmakers/slagers zijn. Buiten voor de deur hangen koppen van everzwijnen en binnen hangen de verschillende worsten aan het plafond en liggen er kazen en truffels (tartufo) op de planken.

We hebben een terrasje in de schaduw gezocht en een drankje genomen, dat wordt altijd voorzien van een aantal schaaltjes met pinda's, chips en olijven. Je hebt in een keer een gedekt tafeltje.

We vervolgen onze weg en rijden verder de berg op. We bereiken een hoogvlakte met prachtige vergezichten. Het is hier zo wijds, dat je niet precies kunt herkennen wat er nu in de verte te zien is. Zijn het koeien of schapen? En dat witte daar in de verte is dat een dorpje of zijn het witte rotsen of is het toch nog iets anders? Midden op de vlakte blijken die witte dingen campers te zijn. Is daar een camping met ranch opgezet van waaruit dagtochten gemaakt kunnen worden met paarden. De campinggasten liggen her en der verspreid op dekens met parasol en klapstoeltjes om zich heen te relaxen in het gras. Alsof het een strand is. Het is een erg grappig gezicht. Er heerst hier ook een aangename temperatuur van zo'n 24 graden met een heerlijk verkoelend briesje.

Via Visso rijden we terug naar Spoleto, waar de thermometer 32 graden aangeeft. Geen wonder dat men dan zo'n hoogvlakte in de Apenijnen opzoekt.

Morgen naar Rome, het zuidelijkste punt van onze reis . . . . .