Vanochtend hebben we het rustig aan gedaan. We zijn vanmorgeneven het dorpje Gardone Rivieraingegaan voor het maken van foto's. De zon staat dan gunstig op de vele terrassen en pleintjes. Er kwamen verschillende boten naar de aanlegsteiger. Deze boten brachten vaak evenveel mensen dan datze ook weer meenamen. Men wil toch altijd weer ergens anders zijn dan waarmen verblijft. Na een kopje koffie zijn we met de auto het binnenland ingetrokken op zoek naar een stuwmeer en een natuurlijk meer, het Idromeer.

De weg ernaar toe was zeer bijzonder. We stuiten na het verlaten van de hoofdweg op een groot bord dat weer bestond uit een stuk of achtaanwijzingen. Nadat een auto ons passeerde en de weg naar boven nam, zijn wij maar gevolgd wanthet bord was niet duidelijk.

Al gauw hadden we spijt, want het stijgingspercentage liep op naar 20% en de wegwas nauwelijks breder dan 2.50 en zalvol haarspeldbochten. Na een kilometer of 10! kwamen we uiteindelijk weer op een grotere weg en dat vonden we heel erg fijn. Het stuwmeer was groot, maar het natuurlijk gevormde meer wasnog mooier. We besloten de stoeltjesuit de auto te halen en heerlijk te gaan lezen langs het meer. Wat kan vakantie in de zon toch lekker zijn!

Het voordeel van een rondreis met je eigen auto is dat je alles bijje hebt en dus werden er toastjes met vis door Laura geserveerd. Dat gecombineerd met Spaforrestfruit uithet koelkastje en we hadden alles wat wewensen konden.

De terugreis zou over een grotere weg gaan, maar daar dacht onze Tomtom anders over, want hij had een kortere route voor ons in petto. We dachten dat we de kleinste weggetjes gehad hadden, maar dit ging nog verder. De borden gaven het hellingspercentage niet eens meer aanen de maximaletoegestane voertuigbreedte werd gereduceerd tot 2.10mtr. Dit werd ook nog eens lastiger alswe geconfronteerd werden met tegemoetkomend lokaal verkeer. Die toeristen uit Leeuwarden moesten maar achteruit de heuvel op, wel of geen bocht.

Uiteindelijk zijn we heelhuids thuisgekomen (ja, we noemen het hotel al zo). Het was inmiddels al 19.00 uur dus tijd voor een drankje op het terras.Italianeneten immers laat en wij zijn inmiddels aangepast aan de eetgewoonte. We hebben nog overwogen om voor een ander restaurantje te kiezen, maarzijn uiteindelijk tochbij het vertrouwdeWimmers terecht gekomen. Het eten wasweer voortreffelijk.

Morgen richting het zuiden .. . . . .